Ilustrei este volumen, "Contos fantásticos II" para ediccións Xerais, da colección "Cabalo buligán".
Leer istes contos resultou unha ledicia. Son relatos tirados da gran tradicción do conto oral Galego.
A medida que os lia, ian xurdindo no meu maxín moreas de imáxenes, que deseguida bocetaba, para que non fuxiran.
Istes contos gardan unha fantasía desbordante, que nada ten que envexar as historias fantásticas doutras latitudes. Tamén podería ser que dos nosos contos de tradicción oral derivaran moitas historias fantasticas que andan a contarse polo mundo adiante.E un problema de visibilidade.
Tamén me resultou moi grato recoñecer palabras e expresions que lle escoitaba ao meu abó paterno, nado nun pobo do Courel.
O escribiron Xosé Miranda e Antonio Reigosa.
Algunhas imaxes:
A imaxen do Oso que leva á nena, estivo na feira de Boloña, no ano 2003, cando me volveu seleccionar a Consellleria de Cultura.
Iste conto publicouse no 2001.
Leer istes contos resultou unha ledicia. Son relatos tirados da gran tradicción do conto oral Galego.
A medida que os lia, ian xurdindo no meu maxín moreas de imáxenes, que deseguida bocetaba, para que non fuxiran.
Istes contos gardan unha fantasía desbordante, que nada ten que envexar as historias fantásticas doutras latitudes. Tamén podería ser que dos nosos contos de tradicción oral derivaran moitas historias fantasticas que andan a contarse polo mundo adiante.E un problema de visibilidade.
Tamén me resultou moi grato recoñecer palabras e expresions que lle escoitaba ao meu abó paterno, nado nun pobo do Courel.
O escribiron Xosé Miranda e Antonio Reigosa.
A imaxen do Oso que leva á nena, estivo na feira de Boloña, no ano 2003, cando me volveu seleccionar a Consellleria de Cultura.
Iste conto publicouse no 2001.
